در این چند سالی که کارکردهام، حتی در شرکتهای آی تی محور، بحث مدیریت داخلی و مدیریت آی تی جا نیفتاده است و به آن بیتوجهی میشود؛ درعینحالی که رکن یک کسبوکار مدیریت و نظم است، مخصوصاً کسبوکارهای آی تی محور که اول باید بازاریابی هدفمند و منظمی داشته باشد، کوچکترین توجهی به آن نمیشود.
شما فرض بگیرید شرکت آی تی که درزمینهٔ نرمافزار مالی – حسابداری در بخش دولتی فعال است، نیروی پشتیبانی آموزش ندیدهای دارد و همین نیرو حتی یک دستگاه ارزانقیمت برای ارائه سرویس ندارد. (واقعی است) در تنگنای رقابت مجبور است یا کنار برود یا با تعدیل نیرو و ندادن حقوق آنها چند صباحی ادامه بدهد.
بخش دولتی ما متأسفانه در موقع انتخاب نرمافزار یا کور عمل میکند یا در اکثر مواقع پارتی محور، یعنی با توجه به رفاقت یا نسبت سببی اقدام به انتخاب یک شرکت برای ارائه خدمات میکند. درنتیجه به مهمترین رکن یعنی پشتیبانی اهمیت نمیدهد و بعد از عوض شدن یک مدیر شاهد از صحنه خارج شدن چند نرمافزار سازمانی و پروسه انتخاب مجدد نرمافزارهای جایگزین و آموزش اپراتورها هستیم.
اگر در این نوع شرکتها مدیریت ای تی قوی نباشد با این دست مشکلات مواجه میشوند. سختافزار ضعیف، نرمافزار فاجعه است.
دوست ندیده و قدیمی آقای مهندس علی مختاری در این رابطه مطلب بسیار خوب و تحلیلی به نام « چالش های آی تی کاران با کار فرمایان در ایران » نوشته است.
لطفاً قبل از شروع هر نوع کسبوکاری این مقاله را بخوانید.
دقیقا همین روزها با بخشی از مشکلات کارهای تحت پوشش ای تی روبرو هستم. به نظرم قبل از شروع هر پروژه ای در این زمینه، هم کارفرما و هم شرکت ای تی کار، باید شفاف و دقیق بدانند که چی میخوان.
و پارتی بازی هم نشود 🙂