شاید این را احساس نکنیم ولی کهکشان راه شیری ما با سرعتی بیش از دو میلیون کیلومتر در ساعت در فضا حرکت می‌کند.
به گزارش خبرگزاری فرانسه، روز دوشنبه گروهی از ستاره‌شناسان گفتند کشف یک حفره عمیق در فضا به شناخت بهتر از چگونگی حرکت کهکشان راه شیری و سرعت آن کمک کرده است.
این گروه از ستاره‌شناسان در مطلبی در مجله نیچر استرونومی نوشتند: «کره زمین زیر پای ما باثبات است ولی سکونتگاه کوچک بشر در گوشه‌ای از فضا تحت تأثیر انواع نیروها و انرژی‌ها قرار دارد.»
کره زمین با سرعت هزار و شش‌صد کیلومتر در ساعت روی محور خود و با سرعتی حدود ۱۰۰ هزار کیلومتر به دور خورشید می‌چرخد.
خورشید نیز با سرعتی حدود ۸۵۰ هزار کیلومتر به دور مرکز کهکشان ما می‌چرخد که با سرعتی سرسام‌آور در فضا حرکت می‌کند.
دانشمندان همواره حدس می‌زدند یک بخش بسیار فشرده از فضا با نیروی جاذبه عظیمش کهکشان راه شیری را به سمت خود می‌کشد.
در سال‌های دهه ۸۰ میلادی تصور می‌شد این منطقه از فضا که با عنوان «جاذب عظیم» معروف شده و شامل چندین کهکشان بزرگ است حدود ۱۵۰ میلیون سال نوری با کهکشان راه شیری فاصله دارد.
اما دانیل پومارد یکی از نویسندگان مقاله علمی جدید و از اعضای گروه انرژی اتمی و انرژی‌های آلترناتیو فرانسه می‌گوید: «جهتی که برای این نیروی جاذبه تعیین‌شده بود کاملاً دقیق نبود.»
بنابراین ستاره‌شناسان روی منطقه دیگری از فضا حدود ۶۰۰ میلیون سال نوری دورتر از «جاذب عظیم» تمرکز کردند که ده‌ها کهکشان را در برمی‌گیرد و «تمرکز شپلی» نام‌گرفته است.
اما بررسی این بخش از فضا نیز سرعت و جهت حرکت کهکشان راه شیری را کاملاً توضیح نمی‌داد.
روز دوشنبه دانیل پومارد و همکارانش اعلام کردند که حلقه گمشده را پیداکرده‌اند: کهکشان ما نه‌فقط جذب بلکه درعین‌حال دفع هم می‌شود.
آن‌ها با طراحی یک نقشه سه‌بعدی از حرکت کهکشان‌ها در فضا، یک منطقه بزرگ و ناشناخته و خالی از کهکشان را کشف کردند که به اعتقاد آن‌ها با نیرویش راه شیری و کهکشان همسایه آن آندرومدا را دفع می‌کند.
آن‌ها این منطقه را «دافع دوقطبی» نام‌گذاری کرده‌اند.
یهودا هافمن، یکی دیگر از اعضای این هیئت‌علمی گفت: «کهکشان ما علاوه برکشیده شدن به سمت جاذب عظیم توسط دافع دوقطبی که اخیراً کشف‌شده دفع می‌شود. به‌این‌ترتیب مشخص‌شده که هر دونیروی جاذبه و دافعه در تعیین موقعیت کهکشان ما اهمیت یکسانی دارند.»
